Zespół Szkół Zawodowych im. Stanisława Staszica i Centrum Kształcenia Ustawicznego

 

Dziesięć lat później...



Lata 1967-1968

Dnia 10 września 1967 roku zmarł Dyrektor szkoły Aleksander Siniakiewicz. Po jego śmierci władze szkolne powierzyły obowiązki dyrektora jego zastępcy mgr Henrykowi Maraczewskiemu, a obowiązki zastępcy dyrektora przejął Waldemar Majewski. Do pracy przyjęto na stanowisko nauczyciela praktycznej nauki zawodu Leszka Eszera ( późniejszego długoletniego zastępcę dyrektora i dyrektora szkoły). W roku tym naukę w Zespole Szkół Zawodowych rozpoczyna 384 uczniów skupionych w 16 oddziałach, z czego w 10 to uczniowie pracujący. W tym samym roku było 19 nauczycieli pełnozatrudnionych i 13 nauczycieli dochodzących z miejscowych zakładów pracy. Szkołę ukończyło 52 absolwentów w zawodzie ślusarz mechanik, oraz 92 absolwentów ZSZ dla pracujących, w tym 50 - mechanik pojazdów samochodowych, 19 - ślusarz, 29 - w zawodach różnych. W tym roku uzyskano etat bibliotekarza, który objęła mgr Michalina Zaleska. 

Lata 1968-1969

Liczba uczniów zwiększyła się do 593. Zorganizowani oni zostali w 19 oddziałach, z czego 13 oddziałów dla młodocianych pracujących. W szkole pracuje 22 nauczycieli pełnozatrudnionych i 12 nauczycieli dochodzących. Zatrudniono na pełny etat: panią Marię Wyszyńską - nauczycielkę języka polskiego, pana Mieczysława Bartczaka nauczyciela rysunku zawodowego, pana Stanisława Grabowskiego - nauczyciela zawodu i pana Kazimierza Zawadzkiego - maszynoznawstwo. Na terenie internatu powstał mały warsztat do naprawy małych uszkodzeń. W dalszym ciągu wzrastała liczba tomów w bibliotece, która na koniec roku przekroczyła 4500 sztuk. 

Lata 1969-1970

Zarządzeniem Wydziału Oświaty i Kultury w Ostródzie z dnia 15 lipca 1969 r. została otwarta z dniem 1 września 1969 r. Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca w Ostródzie. W nowym roku naukę w tej szkole rozpoczęło 537 uczniów zorganizowanych w 17 oddziałach. Ponadto w Zespole Szkół Zawodowych rozpoczęło naukę 199 uczniów w 6 oddziałach. Łącznie pracę podjęło 22 nauczycieli pełnozatrudnionych i 19 dochodzących z innych zakładów pracy. Pod koniec roku 1969 szkoła pozyskała pomieszczenia po Szkole Podstawowej Nr 3, która przeniosła się do nowego, specjalnie wybudowanego budynku. Poprawiło to warunki lokalowe. Liczba tomów w bibliotece wzrosła do 5300. Na koniec roku ZSZ ukończyło 45 absolwentów o specjalności ślusarz mechanik oraz 71 absolwentów ZSZ dla Dorosłych, z tego 21 - mechanik pojazdów samochodowych, 10 - ślusarz mechanik, 20 - murarz oraz 30 w różnych zawodach. 

Lata 1970-1971 

Od 1 września powołano do życia 5-cio letnie Technikum Mechaniczne na podbudowie szkoły podstawowej o specjalności budowa maszyn. Dokonano naboru do jednej klasy. Przyjęto 37 uczniów, w tym 15 dziewcząt. Wychowawstwo w tej klasie powierzono pani Marii Wyszyńskiej. Z tej klasy wywodziła się długoletnia wicedyrektor naszej szkoły - Anna Grażyna Rutkiewicz, w latach 2002-2007 dyrektor szkoły. W tym samym roku otwarto świetlicę szkolną, która mieściła się na drugim piętrze, gdzie dzisiaj są sale 202 i 203. Świetlica prowadziła zajęcia pozalekcyjne, kulturalne, ogólno oświatowe. Największym sukcesem tego roku jest rozpoczęcie budowy warsztatów szkolnych przy ulicy Pieniężnego. Duża w tym zasługa ówczesnego kierownika warsztatów - pana Czesława Dziawgi. 

Lata 1971-1972

Na początku roku szkolnego przyjęto kolejną grupę zdolnych uczniów do klasy technikum 5-letniego, gdzie wychowawstwo otrzymała pani Anna Wadas. Jak się okazało, był to drugi i ostatni rocznik, na długie lata, kształcący się w technikum na podbudowie szkoły podstawowej. 

Lata 1972-1973

Naukę rozpoczęło 1055 uczniów w 31 oddziałach w wielu zawodach, od ślusarzy i tokarzy, murarzy i fotografów, aż do przyszłych techników o specjalności budowa maszyn. Wydłużył się czas trwania zajęć aż do późnych godzin popołudniowych. Zatrudnieni zostają kolejni nauczyciele: Urszula Lipska - przedmioty zawodowe, Danuta Wesołowska - zajęcia świetlicowe, Jan Gniady - fizyka, Marta Kizeweter - wychowanie fizyczne i przysposobienie obronne, Aleksander Stanisławek - technologia, Jerzy Wnuk - praktyczna nauka zawodu. 

W technikum pięcio- i trzyletnim na podbudowie szkoły zawodowej jest już 147 uczniów. Jesienią zaczyna się szaleństwo akcji wykopkowej. Zysk zarobiony z tego "gospodarczego wydarzenia" przeznaczono na potrzeby szkoły i dopłaty do wycieczek dla uczniów. 

Lata 1973-1974

Dzień 3 września - inauguracja nowego roku szkolnego, na którą złożyło się przemówienie Ministra Oświaty i Wychowania, wystąpienie dyrektora szkoły, przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego i przewodniczącej Samorządu Uczniowskiego. W roku 1973 przyjęci zostali nowi nauczyciele: mgr Wojciechowska - język polski, mgr Barbara Lipska - nauczyciel przedmiotów zawodowych w klasach przetwórstwa mięsnego. 

W tym roku szkolnym powstał Szczep Harcerski składający się z trzech drużyn harcerskich. Opiekunem Szczepu został mgr Mieczysław Bielski. 

W lutym uczniowie z klasy II Technikum Mechanicznego urządzili ciemnię fotograficzną. Opiekunem Kółka Fotograficznego został Jan Dąbrowski. 

W roku szkolnym 1973/1974 pod przewodnictwem mgr Jana Dąbrowskiego został zmontowany laser. Wykonali go uczniowie należący do Kółka Fizycznego. 

Lata 1974-1975

Pracę zaczęło 92 nauczycieli, w tym 40 na etatach, a 52 dochodzących. W nowym roku szkolnym Dyrektorem szkoły został mgr Wiesław Świderski. Zastępcami Dyrektora byli: Henryk Maraczewski i Leszek Eszer. 

Od 1 września 1974 r. Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Technikum Mechaniczne została nazwana Zespołem Szkół Zawodowych. W skład Zespołu Szkół Zawodowych weszło 38 oddziałów i następujące szkoły: 

1. Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca (w różnych zawodach)

2. Zasadnicza Szkoła Zawodowa w zawodach ślusarz-mechanik, obróbka skrawaniem 

3. Liceum Zawodowe o specjalnościach budowa maszyn oraz obróbka skrawaniem 

4. Technikum Mechaniczne 5-letnie i Technikum Mechaniczne 3-letnie o specjalności budowa maszyn 

5. Technikum Mięsne o kierunku przetwórstwo mięsa z filią przy ul. Stachowicza (dzisiaj ul. Sportowa) 

Zajęcia odbywają się w godzinach 8.00 - 19.40. Pełną parą ruszyła praca w nowych warsztatach. Po czterech latach budowy mamy wreszcie przestronne hale do szkolenia praktycznego. Przez wiele lat będą, pod kierownictwem Czesława Dziawgi, zajmować przodujące miejsca w województwie we współzawodnictwie warsztatowym. Powstała zastępcza sala gimnastyczna. Zbliża się trzydziesta rocznica założenia szkoły. Zaczynają się prace nad nadaniem szkole imienia. 

Lata1975-1976

1 września 1975 r. swą pracę rozpoczęła nowa grupa nauczycieli: z-ca dyrektora pani Józefa Pałka, pani Teresa Stefańska, pani Izabela Różycka, pani Beata Gasperowicz. Do szkoły uczęszcza 1347 uczniów. W okresie od września do listopada 1976 r. funkcję zastępczą dyrektora pełni pan Leszek Eszer.

Lata 1976-1977

1 września 1976 r. - uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego. Wysłuchano przemówienia Ministra Oświaty i Wychowania. 

W szkole działają następujące koła:

1. Szkolne Koło PCK - opiekun W. Turowska. Koło skupia 25 osób. Przeprowadziło 12 godzin szkolenia sanitarnego, wykonywało gazetki ścienne, zorganizowało zbiórkę pieniędzy na Polski Komitet Pomocy Społecznej.

2. Szkolne Koło Ligi Ochrony Kraju - opiekun J. Kopczyński. Koło liczy 74 osoby. Zorganizowało strzelnice szkolną oraz spływ kajakarzy do Samborowa.

3. Koło PTTK - opiekun Wł. Rojek. Przedstawiciele kół szkolnych brali udział w konkursie, w którym zajęli II miejsce. 

4. Szczep Harcerski - liczy 538 osób zorganizowanych w 16 oddziałach. W dniach 24-29 maja 1977 r. członkowie brali udział w zlocie z okazji 10-lecia nadania chorągwi Warmińsko-Mazurskiej im. Grunwaldu. 

Lata 1977-1978


Od 1 września do szkoły uczęszcza 1070 uczniów do pięciu typów szkół:

  1. Technikum Mechanicznego
  2. Liceum Zawodowego
  3. Zasadniczej Szkoły Zawodowej
  4. Zasadniczej Szkoły Zawodowej Dokształcającej
  5. Szkoły Przysposabiającej do Zawodu

W każdym tygodniu o godz. 10.20 odbywał się w środy i piątki tzw. apel. Informowano uczniów o sprawach bieżących w szkole (np. piętnowano niestosowne zachowania młodzieży, ale też udzielano pochwał), oraz o aktualnych wydarzeniach w kraju i na świecie (zgodnie z obowiązującą wizją władzy).

Szkoła brała udział w wykopkach, w akcji zbierania makulatury (słynne współzawodnictwo klasowe, a potem szkolne!), świętowała 60 rocznicę rewolucji październikowej w Rosji, uczestniczyła w 1 – majowym pochodzie, ale też wielu uczniów było harcerzami, angażowało się w życie szkoły – organizowano andrzejki, klasowe mikołajki, dzień kobiet, i bardzo modne wówczas szkolne dyskoteki, oraz wiele imprez sportowych.

Święta państwowe i lokalne (np. rocznice wyzwolenia Warszawy, Ostródy, Dzień Zwycięstwa 9 maja) uświetniały tzw. akademie i referaty wygłaszane na apelach. Ale nie brakowało też montaży poetycko-muzycznych, które młodzież przygotowywała pod okiem nauczycieli polonistów.

Najlepsi uczniowie otrzymywali odznaki wzorowego ucznia.

Na zakończenie roku 24 czerwca najlepsi uczniowie otrzymali nagrody za dobre wyniki w nauce, pracę społeczną w szkolnych kołach i organizacjach, bibliotece i świetlicy.